historia

Fotografia została wykonana 14 marca 1951 roku, w 72. urodziny Alberta Einsteina. Autor zdjęcia, fotograf Arthur Sasse podszedł do samochodu, przy którym stał Einstein i powiedział "Tak, profesorze, uśmiechnij się do zdjęcia urodzinowego, tak?". Naukowiec wystawił język i szybko odwrócił głowę chcąc uniknąć fotografii. Reporter był jednak szybszy i zdołał uchwycić naukowca przed odwróceniem przez niego głowy. Ostatecznie zdjęcie tak spodobało się Einsteinowi, że wysyłał je swoim znajomym z kartkami z życzeniami.

Zdjęcie zostało wykonane w 1913 roku, a opublikowane zostało w 1922 roku na łamach National Geograpic. Tego rodzaju kara popularna była w Azji - skazaniec był umieszczany w skrzyni na odludziu i czekał na śmierć z odwodnienia lub głodu. Miski, które widać na zdjęciu zostały celowo umieszczone w pobliżu skrzyni. Przechodnie mogli nalać do nich wody lub zostawić jedzenie dla osoby znajdującej się w skrzyni, co przedłużało jej męczarnię.

Tadeusz Sznuk dziś znany jest głównie z prowadzenia teleturnieju "Jeden z dziesięciu". Mimo, że dziennikarstwem para sie od dziesięcioleci, z wykształcenia jest elektronikiem. Jest również pilotem samolotów i śmigłowców i fanem lotnictwa.

Dokładnie 41 lat temu na szczycie Everestu stanęli Krzysztof Wielicki i Leszek Cichy. Było to pierwsze w historii zimowe wejście na najwyższą górę świata.

Wolne soboty były wprowadzane na podstawie dekretów Rady Państwa z 1972 i 1973 roku stopniowo, początkowo (w 1973) dwa razy w roku, następnie sześć w 1974; poczynając od 1975 roku było to 12 dni w roku, potem dwie i trzy soboty miesięcznie.

Pierwszą wolną sobotą był dzień 21 lipca 1973 roku.

Wolnych sobót dotyczył ostatni z 21 postulatów w sierpniu 1980. W zawartych porozumieniach gdańskich władze wyraziły zgodę na wprowadzenie wszystkich sobót wolnych od pracy. Podobne uzgodnienie zawarto w Jastrzębiu, przy czym dookreślono, że ma to się stać od 1 stycznia 1981.

Na początku 1981 roku wprowadzono zasadę, która stanowiła, że co druga sobota była wolna. Nie dotrzymano zatem porozumień ze strajkującymi, które gwarantowały wszystkie soboty wolne. Następne porozumienie, z 30 stycznia 1981 r., mówiło o tym, że trzy soboty w miesiącu miały być wolne.

Pod koniec PRL-u prawie wszystkie soboty były wolne.

Pierwszymi krajami na świecie, w których kobiety uzyskały pełnię praw wyborczych były: Finlandia (1906 rok), Norwegia (1913 rok) oraz Islandia (1915 rok).

Walka o prawa wyborcze dla kobiet rozpoczęła się już w XVIII wieku, początkowo prowadzona była przez sufrażystki. Pierwszą „współczesną” wojowniczką o prawa wyborcze kobiet była Olympe de Gouges, którą ścięto 3 listopada 1793 za przygotowanie w czasie rewolucji francuskiej Deklaracji praw kobiety i obywatelki. Przed I wojną światową o prawa wyborcze walczyły sufrażystki.