Prawdopodobnie cierpicie na tzw. trypofobię - czyli strach przed tego typu dziurami. Skąd jednak bierze się w człowieku tego typu niechęć, lub wręcz nawet obrzydzenie? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć w dalszej części artykułu.
Trypofobia tak naprawdę nie jest chorobą, ponieważ nie została uznana przez Towarzystwo Psychiatrów za taką dolegliwość. Skąd jednak bierze się ta niechęć? Jest kilka hipotez.
Pierwsza dotyczy naszego instynktu przetrwania. Tego typu dziury lub wzory często widnieją na skórze zwierząt jadowitych. Bardzo dobry przykład stanowi tu hapalochlaena. Nic więc dziwnego, że instynktownie staramy się tego unikać. Na pewno taki odruch pomógłby nam przetrwać w dziczy.
Inna hipoteza związana jest z chorobami zakaźnymi. Podobne wzory na skórze pojawiają się ot choćby w wyniku zachorowania na ospę prawdziwą, z którą nie ma żartów. Unikanie kontaktu z osobami posiadającymi na skórze takie wzory, jest więc całkowicie uzasadnione i na pewno pomaga przetrwać.
Zdaniem specjalistów ludzie wcale nie muszą cierpieć na trypofobię. Wszystkie te obrazki i zdjęcia w internecie zaprojektowane są tak, aby wyglądały jak najgorzej. Być może w waszym przypadku wcale nie jest to fobia, lecz po prostu zwyczajnie was to brzydzi.
Zobacz również
Ale to nie wszystko. Masaże podnoszą też poziom serotoniny i dopaminy powodując uczucie szczęścia oraz euforii.
Wyobraźcie sobie, że podczas masażu stymulacja części układu nerwowego jest na tyle trwała, że niższe ciśnienie krwi a także stan euforii i szczęścia utrzymują się także po powrocie do wykonywania codziennych czynności.
Macie ochotę na masaż? Tajski, balijski a może masaż gorącymi kamieniami? Mam dla Was coś specjalnego! Dostałem od Thai Bali Spa - największej sieci salonów masażu relaksacyjnego w Polsce - kod dający zniżkę 50% na zakup voucherów online na ich stronie. Nie macie pomysłu na prezent na Dzień Mamy? A może może to Wy macie ochotę na chwilę prawdziwego relaksu? Wpadnijcie na sklep.thaibalispa.pl i wykorzystajcie kod WIEDZA50. Miłego relaksu :)
Żyjący spokojnie na dnie Oceanu Atlantyckiego małż Ming został wyłowiony w 2006 roku przez nieświadomych (jeszcze) swojego odkrycia naukowców z Bangor University z Wielkiej Brytanii. Wielki odkrycie było także końcem życia dla samego małża, naukowcy przez przypadek go uśmiercili – skutków usunięcia z naturalnego środowiska nie dało się już cofnąć.
